Furkân, 25/27
Cüz
Hizb
Sayfa
27
وَيَوْمَ
ve o gün
يَعَضُّ
ısırır
الظَّالِمُ
zalim
عَلٰى
يَدَيْهِ
ellerini
يَقُولُ
der
يَا
ey!
لَيْتَن۪ي
ne olurdu keşke
اتَّخَذْتُ
ben edineydim
مَعَ
beraber
الرَّسُولِ
elçiyle
سَب۪يلًا
bir yol
Diyanet Vakfı Meali
O gün, zalim kimse (pişmanlıktan) ellerini ısırıp şöyle der: Keşke o peygamberle birlikte bir yol tutsaydım!
Suat Yıldırım Meali
27, 28, 29. O gün zalim, parmaklarını ısırır “Eyvah! der, keşke o Peygamberle birlikte yol tutsaydım. Eyvah! Keşke falanı dost edinmeseydim! Vallahi bana gelen öğütten (Kur'ân'dan) beni o uzaklaştırdı. Zaten şeytan, insanı (işte böyle uçuruma sürükleyip sonra da) yüzüstü, yalnız bırakır. ” [59, 16; 14, 22; 33, 66-68]